Już od najmłodszych lat warto kształtować u naszych dzieci postawy, które w przyszłości będą ułatwiały im rozwiązywanie problemów i podejmowanie decyzji. Kreatywność jest niewątpliwie jedną z wielu cech, którą warto wzmacniać u naszych dzieci, tym bardziej że proces jej rozwijania może być jednocześnie świetną zabawą. Rozpoczynając z naszymi pociechami zabawy twórcze, powinniśmy kierować się myślą: „używaj zwykłe przedmioty w niezwykły sposób”. Dziś podam Wam kilka swoich przykładów, które śmiało możecie wprowadzić w Wasz tygodniowy plan zabaw lub zainspirować się i na ich podstawie stworzyć własną propozycję twórczej odskoczni.
Zabawki z przeszłości
W dzieciństwie spędzałam bardzo dużo czasu na wsi z moją ukochaną babcią i dziadkiem. Dopiero po latach dostrzegłam, że moja babcia oprócz tego że jest świetną kucharką, ogrodniczką i gospodynią potraf wcielić się w mistrzynię kreatywnych zabaw. Czerpiąc pomysły z czasów dzieciństwa gorąco zachęcam do stworzenia z dziećmi szmacianego teatrzyku, guzikowej mapy skarbów i domowego zestawu bańkowego.
Szmaciany teatrzyk to nic innego jak miejsce, w którym ożywiamy szmaciane kukiełki. Samo tworzenie takich lalek jest świetnym treningiem kreatywności. Przekazując w ręce dzieci pozornie zupełnie nie powiązane ze sobą przedmioty (kawałek szmatki, nitkę, mulinę, kłębek wełny, guziki, sznurki, wstążki itp.) w celu stworzenie z nich zabawki, stwarzamy przestrzeń do rozwoju ich kreatywności. Ważne jest, aby dzieci tworząc postaci, nie tylko nadały im wizualnych, kukiełkowych kształtów, ale również „tchnęły w nie życie” nadając im imię, wymyślając historię ich życia oraz wskazując mocne i słabe strony. Towarzyszenie naszym małym twórcom w tej zabawie daje też możliwość wzmacniania ich poczucia własnej wartości, poprzez docenianie ich pomysłowości i zaangażowania w proces twórczy. Po stworzeniu kukiełkowych aktorów, możemy zbudować prowizoryczny teatrzyk z krzeseł i kawałka materiału i razem z dziećmi odgrywać wymyślane scenki. Im więcej inicjatywy przekażemy dzieciom, tym bardziej rozwiniemy ich kreatywność.
Druga propozycja, to guzikowa mapa skarbów. Do jej wykonania potrzebujemy większego kawałka materiału, dużej ilości guzików o różnych kształtach, kolorach i wielkościach, kolorowych pisaków piszących po materiale oraz igły z nitką lub kleju. Zadanie jest proste! Dzieci muszą wcielić się w posiadaczy cennego skarbu, którym może być znaleziony na podwórku kamień, wylosowany w automacie pierścionek lub ukochana maskotka. Pierwszym krokiem jest ukrycie gdzieś w domu lub na podwórku tego cennego przedmiotu. Następnie, zadaniem dziecka jest stworzenie na materiale mapy, która ma doprowadzić do skarbu. W zależności od możliwości i wieku naszych dzieci mapa może być dosłownym odwzorowaniem pomieszczeń w naszym domu, czy miejsc na podwórku lub przerobioną w wyobraźni tajemniczą wyspą. Tworzenie takiej mapy może być tak naprawdę wielogodzinną zabawą, w której jednocześnie może brać udział kilka osób.
Ostatnia zabawa z przeszłości to świetny przykład na zastosowanie domowych przedmiotów codziennego użytku, w nietypowy sposób. Jej dodatkowym atutem jest to, że z pewnością spodoba się każdemu dziecku, bo chyba nie ma na świecie szkraba, który nie lubiłby mydlanych baniek. Bawiąc się w to po raz pierwszy warto zacząć od zagadki. Postawcie przed Waszym dzieckiem kubek z wodą, płyn do mycia naczyń oraz spinacz do wieszania prania i poproście żeby Wasz maluch sam wymyślił, co można z tym wszystkim zrobić. Bardzo ważne jest, aby spinacz do prania miał mały, okrągły otwór przez który po umoczeniu w wodzie z płynem będzie można stworzyć bańkę. Później nie pozostanie nam nic innego, jak wyjść na spacer i wypróbować domowy bańkowy zestaw w plenerze.
Gazetowe krajobrazy
Do tej aktywności potrzebujemy starych gazet, dziecięcych nożyczek, kleju i kartki formatu A3 lub kawałka brystolu. Zadaniem dziecka jest stworzenie z wybranych i wyciętych fragmentów gazet autorski kolaż. Najważniejszy w tej zabawie jest temat. Jego wymyślanie może być wkładem rodziców lub samodzielną inicjatywą dziecka. Jeżeli wiemy, że nasze dzieci mają problem z twórczym myśleniem możemy stworzyć dla nich kilka propozycji, wypisać je na małych karteczkach i poprosić dziecko o wybranie lub wylosowanie jednego z nich. Tworząc propozycje tematów warto kierować się zainteresowaniami dziecka lub zainspirować się tym, co aktualnie dzieje się w jego życiu. Możemy więc zaprosić dzieci do stworzenia krainy walecznych rycerzy, książkowych chochlików lub krainy urodzinowych marzeń, czy wyśnionych wakacji. Nie zapomnijcie omówić z dziećmi ich prac. Wasza uwaga, zainteresowanie i pochwała będą obok świetnej zabawy i rozwoju kreatywności dodatkowym, może nawet najważniejszym atutem.
Makaronowo- słomkowe konstrukcje
Ta propozycja zabawy z pewnością spotka się z ogromną aprobatą u małych konstruktorów. Do jej przeprowadzania potrzebujemy makaronu typu spaghetti lub cienkich słomek do napoju, pianek typu marshmallow lub plasteliny. Zadanie polega na wykonaniu z wymienionych produktów budowli, samochodu lub magicznego wynalazku. Jeżeli mamy pod opieką więcej niż jedno dziecko możemy wprowadzić tu dodatkowy element kształtujący umiejętność współpracy. Mianowicie, dzieci muszą zbudować wybraną konstrukcję wspólnymi siłami tak, aby była np. najwyższa, największa lub najbardziej urozmaicona. To świetna zabawa, która w dodatku może mieć smaczne, piankowe uwieńczenie.
Portret z włóczki
Tworzenie portretu z włóczki jest nie tylko świetną okazją do potrenowania kreatywności, ale również budowania pozytywnej samooceny dzieci. Do przeprowadzenia tej zabawy potrzebujemy kartki formatu A3 lub kawałka brystolu, kawałków kolorowych włóczek/muliny, kleju lub przezroczystej taśmy klejącej. Zadaniem małego twórcy jest stworzenie własnego portretu lub portretu innej osoby (mamy, taty, koleżanki itp.) z wskazanych materiałów. Ważne, aby uwzględnić w portrecie nie tylko charakterystyczne elementy wyglądu, ale również przedmioty wskazujące na zainteresowania i cechy przedstawianej postaci. Każda tego typu zabawa będzie miała zdecydowanie większe znaczenie dla dziecka jeżeli zostanie przez nas wspólnie omówiona. Dzięki temu, jeżeli dziecko tworzyło swój własny portret będziemy mieć okazję zobaczenia jak postrzega siebie, wzmocnienia zaprezentowanych atutów i porozmawiania na temat ewentualnych wad. Również omawianie portretu innej osoby stwarza przestrzeń do rozmowy z dzieckiem na temat tego, co mu się podoba/ nie podoba u wybranej osoby, a także za co ją ceni i dlaczego. Każda taka informacja daje nam szansę na lepsze poznanie naszych dzieci i wspieranie ich w razie potrzeby.
Mam nadzieję, że moje propozycje spotkają się z sympatią Waszą, a przede wszystkim Waszych dzieci. Dajcie znać jak Wam poszło i koniecznie prześlijcie zdjęcia stworzonych przez Wasze dzieci arcydzieł. Cudownej zabawy 🙂
AS
